öncelikle işe yarımda da gelsen gazeteye teşrif eden üçüncü kişi olduğunu görüp ağzını on dakka kapatamıyomuşsun. herkes oy vericem bahanesiyle horul horul uyuyo. derken yavaş yavaş insanlar düşmeye başlıyo. akşama doğru 'gerçek demokrasi'nin 'gazete sandığı' ortaya çıkıyo, bir gönüllü teker teker gezip radikal'in adayını belirliyo. ama her şey bi tuhaf yürüyo o gün. mesela tam şu an saatler 18.21'i gösterirken sayfa planı geliyo. SAYFA PLANI!! saat altıbuçuk lan! hangi sayfanın renkli hangi sayfanın siyah beyaz olduğunu bu saatte öğreniyoruz. oysa birileri sabah 18'inci sayfa siyah beyaz dediydi. ben de fotoğrafları pıtır pıtır siyah beyaz dosyasına attıydım. hiçbi şey mi normal olmaz? napıcamızı bilmediğimizden aşağıda oturup fosur fosur sigara içiyoruz. binanın kedilerinin güneşte yuvarlanmasını çimenlerde boğuşmasını seyrediyoruz. fena da diiliz. ama iki sayfa boş! o kadar boş ki ayşegül'ün yazısını (yaklaşık 12 bin vuruş) bi satır kısaltmadan cuk diye yerleştiriyoruz. bi yandan işi biten vicdan yapıyo çıkamıyo. vicdanı rahat olan yemiyo. erdal güven korkusu sarmış.
fotoğrafları yeniden bulup yeniden yollamam lazım
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder